Op mijn to do list staat als een constante factor het element: doorlezen van de binnengekomen vakbladen. Een uitdaging: wat brengt het deze week,  maar ook verontrustend omdat de stapel niet echt slinkt en soms danig door elkaar is geraakt. Vandaag viel mijn ook op een  artikel van Jouke Post, in het blad ‘loopbaancoaching’ nummer 2 van 2011 met als titel: ‘Vele wegen leiden naar Rome’ . Hij benadert de veelheid aan begeleidingsmethoden met behulp van de vier basismetaforen van Pepper.
De filosoof Pepper deelde de veelheid aan mens en begeleidingsvisies in metaforen in: het formisme, het mechanicisme, het organicisme en het contextualisme. In mijn opleiding tot ZKM-coach was het één van de opdrachten deze metaforen tot concrete voorbeelden uit te werken.  Als een kind probeer ik mezelf altijd meteen in een van de vakjes te plaatsen, dan weet ik tenminste waar ik sta, een soort zoekplaatje voor de jeugd. Voor nu kom ik uit in het vierde vakje, dat van het contextualisme. Dat vind ik niet zo gek, want het past in een tijd, waarin de uitspraak: ’Dat moet je in zijn context zien’ vaak uitgesproken wordt.
Maar zo simpel is het natuurlijk niet. Hermans duidt het in zijn boek als de basis voor het verhaal of het narratief van de mens. Dit verhaal kan alleen maar begrepen worden als het is geplaatst in de context van tijd en ruimte. Míjn verhaal, mijn wordingsgeschiedenis als agoog, coach en begeleider kan alleen maar begrepen worden in de context van de tijd en ruimte waarin ik geleefd heb en nog leef.
Ook de situatie waarin ik een verhaal naar voren breng, of dat nu is als een herinnering aan mezelf, een verhaal aan de keukentafel of een verhaal als inleiding op een training is van groot belang. Je zou kunnen zeggen, de context en de tijd van het vertellen van het verhaal is van invloed en speelt een rol. En ik bespeur bij mezelf dat de keuze voor een bepaald verhaal of verhaalfragment in die situatie, afhangt van de functie die ik dat verhaal geef in mijn ontmoeting met mezelf of met anderen. Er is sprake van een elkaar voortdurend beïnvloedende situatie.  Post noemt het een weefsel van gebeurtenissen die elkaar voortdurend beïnvloeden. In mijn beeld een soort van perpetuum mobile of een contextualisme in het kwadraat. Daar is vast geen vakje voor.